Cuxhaven - Stellendam, van zout naar zoet.

Normaal hebben we best wel wat moeite met ons vertrek uit Cuxhaven. We vinden het er altijd heerlijk en willen altijd langer blijven. Nu ook, maar er zit een prima weergaatje aan te komen voor de overtocht naar Nederland en dat willen we niet laten schieten.

Deze keer gaan we via Helgoland. Er is best nog wel wat wind als we in Cuxhaven losmaken maar Helgoland is bezeilt en met enkel de genua komt het eiland al snel inzicht.

Door deze route is de oversteek naar Vlieland ongeveer 20nm korter dan vanuit Cuxhaven en dat is mooi meegenomen. We willen graag aan het einde van de ebstroom bij Vlieland aankomen en daarna met opkomend tij het wad opgaan. Na enig rekenwerk komen we op de vertrektijd die dat mogelijk moet maken en deze keer is dat erg gunstig. We hoeven eens niet in het holst van de nacht te vertrekken en de volgend dag zwaaien we om 10u nog een keer naar Helgoland en zijn we onderweg.

Er staat een heerlijke wind en met volle zeilen schiet het goed op. Tenminste, tot aan Norderney. De wind kakt in en de ijzeren onderwater genua neemt het over.

We gaan langzaam de nacht in en genieten van de bijna volle maan, de lampjes om ons heen en natuurlijk de mooie zilverachtige reflecties op het zeeoppervlak.

Om 2u gaat de maan onder en nemen de sterren de verlichting op zee over. Het is al even licht als we bij het zeegat van Vlieland aankomen en helaas blijkt onze berekening niet helemaal uit te komen en moeten we tegen de stroom in het wad op naar Vlieland. Daar hebben we niet zo heel veel zin in en we vinden al snel de oplossing.

We gaan door naar Oudeschild op Texel, we houden dan de stroom mee en door deze gunstige stroom is dat maar een paar uur verder dan Vlieland. Oudeschild stond toch al in de planning en we winnen nu nog eens een extra dag ook.

Op Texel is alles nog bij het oude en we maken er 2 leuke dagen van.

We halen onze fietsjes weer eens naar boven en gaan ermee naar Den Burg. Dat blijft gewoon een mooi en gezellig stadje.

In Oudeschild kopen we eindelijk eens nieuwe schoten en vallen voor de boot en we brengen een bezoek aan het museum Kaap Skil. In dit museum ligt de bekende jurk die sinds de 17e eeuw op de bodem van de zee heeft gelegen en die door duikers van de Texelse duikclub uit het palmhoutwrak is geborgen. Na enige heftige discussies zijn de vondsten uiteindelijk, in langdurig bruikleen, aan het museum Kaap Skil gegeven. Als je de jurk ziet geloof je niet dat deze zo lang in het zoute water heeft gelegen, zo gaaf ziet hij er nog uit.

Van Oudeschild gaat het verder zuidwaarts. Het is eigenlijk wel een beetje vreemd om het IJsselmeer, met onze thuishaven, voorbij te varen en verder naar het zuiden te gaan maar dat gaan we dus wel doen. We gaan de verjaardagen van Ilse en Sanne dit jaar in Rotterdam vieren en zo kunnen we onze reis nog een beetje rekken. De windvoorspelling is zwak en uit oostelijke richting maar als we vertrekken gaat er toch maar even een rifje in het grootzeil. Eenmaal voorbij Den Helder kan dit rif er al snel weer uit en we maken vandaag een rustig zeiltochtje naar IJmuiden. We overnachten in de Seaport Marina IJmuiden en vertrekken de volgende ochtend al bijtijds naar Scheveningen. Ook vandaag kunnen we weer zeilen maar ook nu houdt de wind het na een paar uur voor gezien en omdat inmiddels ook het tij is gekenterd gaan de zeilen naar beneden en motoren we het laatste stukje naar de haven. In Scheveningen pakken we de bus en de tram en gaan op bezoek bij tante Gertie.

Het wordt een gezellig middagje en we kletsen de wereld bij elkaar. Na het eten komen we terug op de boot en maken ons op voor een laatste dag op zout water. Morgen gaan we naar Stellendam. Het is praktisch windstil als we vertrekken en passeren de maasmonding bij Rotterdam. Dat is altijd wel een lastig dingetje want daar komt en gaat de grote zeevaart uit alle richtingen. We melden ons aan bij de verkeerscentrale Maasmond en laten hun onze koers en snelheid bepalen. Dat is de beste manier om zo snel en veilig mogelijk deze geul over te steken. Als je zelf gaat anticiperen op de situatie gaat dat bijna zeker mis en moet je uiteindelijk wijken of gaan stilliggen voor de grote vaart. Na de maasgeul komt er een windje bij en wonder boven wonder kunnen we het laatste stuk door het Slijkgat naar Stellendam nog even zeilen.

We schutten met wat hindernissen naar het Haringvliet en gaan net buiten Stellendam aan een ankerboei de nacht in.

We zijn weer op zoet en op onze tocht naar het noorden hebben we hier het zuidelijkste punt bereikt en gaan we weer naar het noorden……