København – Cuxhaven

De volgende stop is København. Dat is in vergelijking met de vorige trajecten maar een kleine stap verder. De 25nm leggen we ondanks de tegenstroom snel af en we meren af op de laatste vrije plaats in de Langelinie Lystbådehavn. Deze haven ligt pal naast Den Lille Havnfrue en onze ligplaats ligt daar dan nog het dichtste bij. Behalve natuurlijk even naar de zeemeermin lopen,

halen we nog even wat diesel en verder doen we vandaag verder niets meer.

We hadden al gezien dat er een parcours werd uitgezet en na het avondeten wordt het opeens druk in de haven en komen er allemaal hardlopers door de haven en vlak voor onze boot langs. Het blijkt de Royal Run te zijn die vandaag wordt gelopen.

De volgende dag staat helemaal in het teken van de highlights en ‘places to be’ van de stad. De stappenteller gaat beslist overuren maken. We beginnen met de wijk Nyboder waar Christian IV vanaf 1631 huizen liet bouwen voor de militairen en hun gezinnen van de steeds groter wordende Deense marine. De wijk bestaat uit meerdere straten met lange rijen identieke huizen. De kleur van deze huizen is zo karakteristiek dat het zelfs de naam van de wijk heeft geregen, Nyboder geel.

We lopen van hieraf door naar het sushirestaurant waar we vanavond willen eten. Even kijken of we daar fatsoenlijk kunnen zitten en reserveren. Daar vlakbij is de Marmor Kirken (Frederikskerk). Deze kerk is helemaal rond, zoals de naam al zegt van marmer in Barok-rococostijl gebouwd. Ik ben niet zo van de kerken maar deze maakt toch wel indruk op me.

Vanuit de kerk lopen we zo het plein van het Koninklijke Amalienborgpaleis op. Het is precies 12u en het is er erg druk vanwege de wisseling van de wacht.

We blijven natuurlijk even staan kijken maar lopen daarna snel verder richting Nyhavn. Hier hebben we jaren geleden met onze zeeschouw gelegen en proberen er nog iets te herkennen. Eén ding is zeker, toen was het er beslist nog niet zo toeristisch als dat het nu is.

We kopen er onze traditionele koelkast magneetjes en steken daarna snel het water over richting Christiania. Ja, dat van de naam van onze reis naar Christiania². Maar voordat we daar komen beklimmen we eerst de toren van de Christians Kirke. We hadden de wenteltrap rondom de torenspits al van ver af gezien en vonden dat wel een uitdaging. Uiteindelijk bleek voor mij de uitdaging toch iets te groot en ik vond het op de omloop wel prima maar Ilse, mijn heldin, heeft de eer van de familie gered en is helemaal naar boven geweest.

Nu snel door naar de Vrijstaat Christiania want daar was het allemaal toch om te doen. Wat bijzonder, echt een vrijgevochten gebied met een zeer hoog hippiegehalte en alternatievelingen. Waar ook hasj en wiet vrijelijk in kraampjes worden aangeboden. NO PICTURES! Ze brouwen hier ook hun eigen bier en uiteraard met hennepextracten.

Van hieruit wandelen we over de buitenste verdedigingswal van de oude stad langs veel alternatieve woningen. Dit is eigenlijk het woongebied van Christiania.

We komen hier ook langs een oude gevangenis met executieplaats uit de tijd vlak na de oorlog waar meerdere foute Denen hun einde vonden. In de bouwplannen en tekeningen van dit complex wordt overigens ironisch genoeg gesproken over een ‘pistoolschietbaan voor bewegende doelen’…. Ook dat is København.

Het is inmiddels al wat later geworden en het wordt tijd dat we naar de boot terug gaan om nog even met de benen omhoog te zitten en van een biertje te genieten. Het sushirestaurant blijkt een prima keuze te zijn en we genieten hier van de lekkerste creaties van de kok.

Eenmaal terug aan boord wordt het snel stil op de boot. Dag 2 in de stad staat in het teken van, we zien wel waar we tegenaanlopen en dat doen we dan ook.

Op weg naar het winkelcentrum van de stad komen we langs Christiansborgpaleis. Het staat hier helemaal vol met auto’s met paardentrailers en een vrachtauto van een Deens garderegiment huzaren. Nieuwsgierig als we zijn gaan we op onderzoek uit en komen terecht op het binnenplein van het paleis waar de 50e verjaardag van de ‘Unie van hippische verenigingen’ wordt gevierd met een show. Het staat er al vol met allerlei rijtuigen en als dan ook nog koningin Margrethe arriveert blijven we maar kijken. Het wordt een mooie show en pas uren later gaan we weer verder.

Via de grote winkelstraten wandelen we nog door het park en de rozentuin bij het Rosenborgslot.

We doen nog wat boodschappen en komen uiteindelijk, aan het einde van de middag weer terug op de boot. We hadden inmiddels van 2 andere zeilers gehoord dat je je aan de overkant van het water, bij Reffen, prima kan vermaken en kan eten. We hadden de vorige avonden al de muziek en gekleurde lampjes van Reffen gehoord en gezien en besluiten het een kans te geven. We steken met het havenpontje over en komen opeens in een multiculti omgeving terecht waar iedereen zichzelf kan zijn en ook is. Wat leuk!

Hiermee sluiten we København af en gaan morgen verder naar het zuiden. Op de planning staat Klintholm. Helaas is er geen wind en onze nieuwe motor komt zo wel aan zijn uurtjes.

Bij de kliffen van Møn is het bladstil en er liggen veel boten onder de bekende witte kliffen geankerd. We varen onderlangs en zien de kliffen waar we vorig jaar bovenop waren, nu vanaf het water voorbij komen.

Eigenlijk hebben we helemaal geen zin om weer in een haven te liggen en we varen nog 10nm door waar we in het Hestehoved Dyb een stil ankerplekje vinden. Wat een serene rust en toch weer een stukje verder dan gepland. Als we wakker worden is het wat mistig maar gelukkig trekt dat snel op en met een prima windje gaan we vandaag (eindelijk weer) zeilend verder naar Rødby. Zodra we bij Gedser om de hoek komen krijgen we wind en stroom tegen en is het gedaan met zeilen. We gaan op de motor verder. Als we bij Rødby in de buurt komen valt de wind helemaal weg maar nog belangrijker groeit ook het besef dat Rødby eigen helemaal niets is en dat Bagenkop maar een paar uur verder is. Zo eindigt vandaag dus, met het invallen van de duisternis, in Bagenkop. Na een paar lange dagen hebben we recht op een rustdagje en waar kan dat beter dan in een haven waar we in het verleden vaker geweest zijn en waar eigenlijk niets is. En ja, de herinneringen en het haventje zelf zijn voor ons voldoende voor een fijne dag.

Als we een dag later verder gaan schijnt de zon weer en hebben we een hoog aan de windse koers naar Kiel en we zeilen het hele stuk.

Vlak voor de Kieler Förde draait de wind nog een beetje en moeten we verder opkruisen. Als even later de wind te hard en te vlagerig wordt gaan de zeilen naar beneden en motoren we het laatste stukje naar de Plüschowhafen. In vervlogen tijden kwamen we hier bij de Britisch Kiel Yachtclub overnachten. De BKYC bestaat niet meer maar je kan hier prima ankeren. ’s Avonds brand er opeens licht in het oude clubgebouw en staan er deuren open. We stappen in ons bijbootje om eens te gaan kijken maar worden op het terrein op afstand gehouden van het gebouw en krijgen geen toestemming om even binnen te kijken hoe het ook alweer was en of er nog iets tastbaars is. Jammer.

De volgende morgen gaan we vroeg anker op en schutten zonder noemenswaardige wachttijd naar het kanaal. Hier is het business as usual. Gewoon een lange dag motoren en zo af en toe een groot schip.

Bij kilometerpaal 20 komen we bij de Weiche Dückerswisch en gaan daar voor de nacht tussen de palen liggen. We drinken hier onze bewaarde Grebbestadbiertjes, eten Zweedse chips en kijken naar de grote schepen die hier steeds voorbij komen.

Morgen nog 20km en dan zijn we weer ‘thuis’ op de Elbe. Die 20km zijn voorbij voordat je het weet en we kunnen bij aankomst in Brunsbüttel gelijk naar de Elbe schutten.

Op de Elbe staat helaas geen wind en we moeten verder motoren naar Cuxhaven. Met de stroom mee zijn we er zo en liggen weer vast in onze welbekende haven van de SVC.

Het grote plannen van het verloop van de reis door de Duitse Bocht kan beginnen. Maar eerst een dagje niksen en een ijsje van Agnoli.