Evjesundet – Tønberg

Gelukkig komt aan iedere storm een einde en zo ook aan die in Strömstad en we gaan snel verder richting Christiania. De wind is ons gunstig gezind en we zeilen bijna 35 mijl naar Evjesundet, een kleine ankerbaai net onder Moss. Op deze route kan Gustaf uit de mast en  Harald er in.

We zijn in Noorwegen! Evjesundet is nog bijna verlaten als we er binnen varen maar in de loop van de avond loopt het er nog lekker vol en we vragen ons af of er wel voldoende zwaairuimte is voor al die geankerde boten als de wind draait. Dat gebeurt echter niet en de volgende ochtend varen we de laatste 5nm naar Moss en maken we vast aan een langssteiger in de kanaalhaven. Dat is een smal kanaaltje tussen Moss en het eiland wat er vlak tegenaan ligt. De brug die er overheen ligt draait al jaren niet meer en we liggen er lekker rustig.

Het liggeld is laag en inclusief stroom, douches en wasmachine. We waren al aardig door onze kleding heen aan het raken en van dat laatste maken we natuurlijk dankbaar gebruik. Het stadje zelf is een oud industriestadje waar de oude bedrijfsgebouwen zijn behouden en verbouwd zijn tot kantoren, fitness, bibliotheek en wat er al niet meer in paste.

We zijn inmiddels al een aardig eindje de Oslofjord in en Christiania komt in zicht maar eerst komen we langs het oude vestingeiland Oscarsborg waar we nog een nachtje blijven liggen. De vesting stamt al uit 1643 en werd halverwege de 19e eeuw verder uitgebouwd. Nog later, in 1879, werd er nog een onderwaterbarrière gebouwd die de scheepvaart dwong langs de oostkant van het eiland langs te varen. Tot slot werd er in 1901 nog een onderwaterlanceerinrichting voor torpedo’s gebouwd die haaks op de fjord torpedo’s af kon vuren. In 1940 waren de Duitsers nog niet op de hoogte van deze lanceerinrichting en toen de Duitse kruiser Blücher, in de nacht van de Duitse inval, met gedoofde lichten naar Oslo opstoomde vond dit schip hier zijn tragisch einde en ontkwamen het Noorse koningshuis en regering, dankzij een plaatsvervangend commandant die eigenlijk al 13 jaar met pensioen was, aan gevangenneming. In het haventje is het erg gezellig en er blijven nog tot laat in de avond boten binnen lopen.

We kunnen niet langer wachten en varen snel door naar Christiania off Oslo zoals het tegenwoordig weer heet. Één van Arjens voorouders kwam uit de tijd dat Oslo nog Christiania heette hier vandaan naar Nederland. Het eerste wat we van de stad zien is de grote skispringschans bij Holmenkollen en even later zien we ook het karakteristiek stadhuis van Oslo prominent aan de rand van het water opduiken. Op aanraden van een andere zeiler meren we af in de koninklijke jachthaven Dronningen op het schiereiland Bygdøy. Van hieruit kunnen we te voet naar het Frammuseet en het Folkemuseet. In het eerste museum bezoeken we de hier geconserveerde poolexpeditie schepen Fram en Gjøa waarmee Fridtjof Nansen en Roald Amundsen eind 19e eeuw en begin van de 20e eeuw hun onderzoek- en ontdekkingsreizen naar de polen maakten.

Later die dag wandelen we naar het Folkemuseet waar, in een groot park, originele en gereconstrueerde huizen uit alle regio’s van Noorwegen zijn herbouwd. In enkele grote panden die hier al stonden zijn thema-exposities ingericht en de Noorse staafkerk die hier staat is de kers op de taart.

We varen naar de marina van Aker Brygga omdat die dichter tegen de stad zelf aanligt en we van daaruit daar alles beter kunnen bereiken. Ook Jan en Marga komen met de Swing naar deze haven en zo komen we ze voor de 2e maal op onze reis, nu in Oslo, weer tegen. Tegen het water aan zijn diverse wijken heringericht en hebben een eigen karakter gekregen. Aker Brygga is er daar een van maar ook Søregautsikkeren

en Bjørvika

zijn daar mooie voorbeelden van. Natuurlijk zijn er ook nog de oudere wijken die de moeite van het bekijken waard.

Maar we beginnen met wat bovenaan op ons lijstje staat, het Vigelandpark. Het is even puzzelen maar uiteindelijk vinden we de juiste metro en even later komen we op nog geen 10 minuten lopen afstand van het park weer boven de grond. Wat zijn de werken van Vigeland toch imposant.

Aan de achterkant van het Vigelandpark ligt een oude, grote begraafplaats, Vestre Gravlund. Hier is het Nederlandse ereveld met, in de oorlog, in Noorwegen gesneuvelde Nederlandse militairen. Hier liggen ook omgekomen militairen van de Marineluchtvaartdienst en in het bijzonder van het 320 Squadron waar ook Arjens oom Koos toe behoorde. Ook hij sneuvelde bij de Noorse kust. Omdat zijn lichaam nooit teruggevonden is werd hier, na afloop van de oorlog, voor hem een zogenaamde ‘in memoriam’ steen geplaatst. In 2016 is deze steen, vanwege het beleid van de Nederlandse oorlogsgravenstichting, verwijderd maar hier moesten we toch echt naar toe.

Een dag later gaan we met het trammetje naar het Ekebergparken. Zoals de naam al zegt ligt dit park boven op een berg en we wandelen hier door een prachtig gebied met bijzondere kunst en een geweldig uitzicht over Oslo.

Onze laatste dag in Oslo besteden we aan een bezoek aan het bekende stadhuis. De buitenzijde is al mooi maar als je binnenkomt valt je mond helemaal open van verbazing en bewondering.

Er is een centrale hoge open hal met op de 1e verdieping een ring van ruimtes die voor verschillende doeleinden gebruikt kunnen worden. De vloeren, wanden en plafonds, kortom alles is gedecoreerd en bijzonder. Iedere keer dat je kijkt zie je weer nieuwe details.

Als afsluiting van een paar geweldige dagen in Oslo. Maakt Arjen nog een rijsttafel die we samen met Jan en Marga tijdens het napraten over alle indrukken van de stad gezellig nuttigen. Morgen gaan we weer over tot de orde van de dag en gaan we langzaamaan over onze terugreis nadenken. We vertrekken bijtijds en zijn van plan ongeveer 35nm zuidelijk van Oslo, in een leuk ankerbaaitje vlak boven Tønberg uit te komen maar dat loopt even anders. Ter hoogte van Oscarsborg begint het te waaien en als we daar door de doorgang in de onderwaterbarrière heen zijn krijgen we 2kn stroom en hoge golven tegen. Samen met de harde wind tegen is dat niet meer te doen en we draaien om, om tegenover Oscarsborg een ankerplekje op te zoeken. De baai die we daarvoor bedacht hadden blijkt toch niet zo rustig te zijn als dat we gedacht hadden en we gaan na een uurtje weer anker op om een veilig heenkomen in het haventje van Oscarsborg te zoeken. De volgende dag schijnt de zon, is de wind zo goed als weg en kunnen we over een rustige zee verder naar Tønberg.

Hier is het al erg druk en met moeite vinden we een plaatsje in een pakketje aan de kade.

Nog niet wetende wat er gaat komen, vinden we dat we hier prima liggen. Een leuke kade met horeca en één en al gezelligheid.

We wandelen een rondje en kijken bij de replica Vikingschepen die hier in de haven liggen.

We klimmen omhoog naar de ruïnes van het oude kasteel en eten nog een ijsje op de kade. We liggen tegen een Noorse boot met yuppen die de muziek nogal hard aan hadden staan. Op zich viel daar nog wel mee te leven en de muziek gaat uit als ze de kant op gaan. Wat niet uitgaat en sterker nog steeds harder gaat, is de muziek of wat daar voor door moet gaan op de ander boten en terrassen op de kade. Van slapen komt erg weinig en om 4u is het licht, sterft de herrie op de kant uit, komen nu de schoonmakers en opruimers herrie maken en is Ilse het zat. Ze gaat koffie zetten en we maken de boot vaarklaar voor de volgende etappe naar Sandefjord. Het is niet ver maar we moeten een stukje over open zee en het gaat later in de ochtend hard waaien. Eigenlijk is het dus niet zo erg dat we vroeg weg zijn. Vlak voor Sandefjord vinden we een eilandje met wat steigers waar we beschut voor de wind vastmaken en eerst maar eens wat gaan slapen. Onder de dekens met het geluid van de neerkletterende regen doen we een lekker schoonheidsslaapje. Sandefjord zien we liggen en morgen gaan we daar naartoe.