5-9-2021 Cuxhaven - Vlieland – Urk

Na een paar dagen van harde wind varen bijna alle Nederlandse boten uit want tij en wind zijn gunstig voor de grote sprong naar Nederland. Wij draaien ons nog een keertje om en slapen nog even verder want wij hebben nog geen zin om al naar huis te gaan. Cuxhaven is voor ons geen straf en nu we goede fietsjes aan boord hebben is onze actieradius groter en kunnen we ook de omgeving een beetje verkennen en blijft ons verblijf niet beperkt tot Duitse boodschappen doen bij de Real, ijs van Agnoli eten op de Alte Liebe en naar het Kugelbake op en neer wandelen. We komen mooie pareltjes van Cuxhaven tegen en genieten van onze extra tijd in Cux.

We nodigen oude vrienden uit onze Seedorftijd uit en kletsen eens lekker bij en spreken af dat we in november voor het mosselen en bokbierfeest terug komen naar Zeven. Toch breekt ook voor ons het moment aan dat we er aan moeten geloven en koers naar Nederland moeten zetten. Na wat rekenwerk besluiten we de volgende ochtend om 10u te vertrekken om de volgende dag om, om 13u en 150mijl verder, met de kentering van het tij bij Vlieland aan te komen. De volgende ochtend maken we keurig op tijd los en varen de haven uit richting Elbemonding.

Na het Kugelbake tot ziens te hebben gewenst verdwijnt al snel het vasteland van Duitsland uit zicht.

Tot aan de Elbe 1 ton varen we recht tegen de wind in.

Nou ja wind, meer dan windkracht 2 is het niet en van zeilen zal het sowieso wel niet echt komen. Wel staat er van de laatste paar dagen harde Noordwest wind nog een hoge vervelende zeegang en de boot ligt geen moment rustig in het water. Na de Elbe 1 draaien we in westzuidwestelijke richting af en kan de genua erbij om de boot wat rustiger in het water te krijgen. De mijlen verstrijken en we schieten lekker op. De Jade- en Wesermonding zorgen voor wat afwisseling want hier is een grote reede waar we dwars doorheen varen en ongeveer 15 grote schepen liggen te wachten totdat ze de haven in kunnen om te lossen.

Ook is hier natuurlijk nog het gewone varende scheepsverkeer waar we rekening mee moeten houden. Ter hoogte van Norderney is het inmiddels 21u geworden en varen we een gitzwarte nacht in. Er is geen maan en het is helemaal bewolkt dus ook van sterren hebben we geen sprankje licht te verwachten. Wel schijnen er om ons heen allemaal lichtjes van vissersschepen, tonnen, boeien en natuurlijk niet te vergeten van de diverse windparken die hier in de loop der jaren zijn gebouwd. We wisselen elkaar gedurende de nacht om het uur af. Omdat je in een straal van 100m om de boot heen eigenlijk helemaal niets ziet en er best nog een behoorlijke zeegang is,  is dit best wel een spannende onderneming. Wat wel mooi is is het spoor van oplichtend zeevonk in het kielzog van de boot. Aan iedere nacht komt een eind en rond een uur of half 7 begint het licht te worden en zijn we aardig opgeschoten. We varen al boven de Nederlandse Waddeneilanden. Onze berekening klopte als een bus en met de kentering van het tij varen we het zeegat tussen Vlieland en Terschelling in en liggen een klein uurtje later moe maar voldaan in de haven van Vlieland.

Na schoonschip gemaakt te hebben gaan bij Arjen de luiken dicht en zit Ilse lekker in een hoekje van de kuip een boek te lezen.  Die dag doen we verder vooral niets meer. We gaan vroeg naar bed en worden de volgende ochtend pas om 10u wakker. We ontbijten met zelfgebakken broodjes en maken daarna een wandeling naar het dorp en door het duingebied weer terug naar de haven. Om half 3 ’s middags de volgende dag maken we alweer los om naar het IJsselmeer te gaan. De zon schijnt en er staat een heerlijke noordoostelijke wind die ons zo naar de Lorentzsluizen bij Makkum blaast. We hebben geen zin om de haven aan te lopen en besluiten te ankeren. Dat is geen foute beslissing en we liggen beschut en erg rustig. We zitten nog een beetje in de ontkenning en hebben nog geen zin om naar Lelystad te gaan. Na een ontbijt gaat het anker op en zeilen we rustig, onder een stralende zon, richting Urk om daar tussen Urk en het windmolenpark nog een keer te ankeren.

Morgen het laatste stukje naar Lelystad. We kunnen de zendmast bij onze thuishaven al zien liggen……