Mariager – Haderslev

Als we wakker worden is het gelukkig weer droog. Omdat het eerste stuk naar de brug op de motor moet, maken we gelijk los en vertrekken. Onderweg maken we toilet en ontbijten we. Op de boot kan dat gemakkelijk en we doen dat in deze situaties wel vaker, dat scheelt best veel tijd. We komen mooi op tijd voor de opening van de brug van Hadsund en kunnen na een paar minuten wachten gelijk verder. De boot achter ons had pech en moet een uur wachten. Zodra we de fjord uit zijn gaan gelijk de zeilen omhoog en zeilen we met een fijn gangetje richting Grenaa. Dit is een grote stad en we willen wel weer eens wat cultuur snuiven. Gaat het zeilen in het begin lekker rustig, gaande weg de tocht komt er meer wind bij en zetten we zelfs nog een rif. Zo schiet de tocht wel op! Gelukkig komen we vlak voor Grenaa achter het land en kunnen we de zeilen rustig strijken.

Omdat we door ons brood heen waren geraakt moeten we de volgende dag in de stad eten. We pakken onze fietsen en peddelen rustig naar het centrum dat ongeveer 3Km verderop ligt. Wat valt dat tegen! Grenaa is in onze ogen helemaal geen mooie stad en na een rondje door het centrum en een lekkere brunch houden we het hier wel voor gezien.

Op de terugweg doen we nog boodschappen voor de komende dagen en lopen daarna nog even een goeie kilometer terug om diesel voor onze boot te halen. In de haven is weliswaar een pomp maar die is ruim 4 kronen per liter duurder dan aan de pomp voor de auto. Scheelt toch weer 160DKK (ruim €20) en dat maakt het de moeite waard. We hebben het hier wel gezien en vertrekken de volgende ochtend op het zeil naar Aarhus. We zeilen ruim driekwart van de tocht maar als de wind wegvalt en de koers aandewinds wordt besluiten we de zeilen te strijken en het laatste stukje maar te motoren. Hoe anders dan Grenaa is Aarhus. We komen in de ietwat rommelig aandoende maar o zo gezellige Noordhaven terecht en liggen hier tegen een modern nieuwbouw gebied aan waar architecten al hun creativiteit op hebben los gelaten.

In het verleden kende Aarhus een paar zeer actieve kooplieden die er voor gezorgd hebben dat Aarhus zich zo positief heeft ontwikkeld en tot de tweede stad van Denemarken is geworden. Daardoor heeft Aarhus dus een hele mooie oude binnenstad en we wandelen hier met veel plezier rond.

We brengen ook een bezoek aan het zeer indrukwekkende Besættelsesmuseet dat op indringende wijze de geschiedenis van de Duitse  bezetting van Aarhus tijdens de Tweede Wereldoorlog verteld.

In het begin van de twintigste eeuw vond iemand dat een oud huis bewaard moest blijven voor het nageslacht en deze man herbouwde dit huis op een in onbruik geraakt tentoonstellingsterrein. In de loop der jaren kwamen hier steeds meer oude huizen en gebouwen bij en werd dit de ‘Gammle By’ een soort openlucht museum dus met daarin 3 thema gebieden, de 17e en 18e eeuw, de moderne tijd van rond 1927 en Welzijn en vrijheid rond 1974. We brengen hier bijna een hele dag door en hebben dan nog niet eens alles gezien.

Als we terug zijn in de haven is de wind naar west gedraaid en maken we los om de avond en nacht rustig, aan een ankerboei, tegen de hoge bosrand net ten zuiden van Aarhus door te brengen. Morgen gaan we door naar Langør op het eiland Samsø dat we in de verte al kunnen zien liggen. In Denemarken is de zomer eindelijk aangebroken en het is erg warm geworden. Met de warmte is de wind verdwenen en we moeten het hele stuk op de motor varen. Langør is gelukkig niet zo heel ver en als we daar aankomen ankeren we in de grote en zeer beschutte baai bij de haven waar het erg rustig is. We waren hier bijna twintig jaar geleden ook al en toen lag de hele haven vol met jachten en kon er eigenlijk niets meer bij. Zou het komen omdat de vakantieperiode voorbij is? In de loop van de avond komen er steeds meer ankeraars bij en uiteindelijk liggen we hier met meer dan twintig andere zeilboten geankerd.

Ons volgende doel is Odense, de geboortestad van de sprookjesschrijver H.C. Andersen. Het wordt steeds warmer en ook hier moeten we op de motor naar toe. Als we bijna in de Odensefjord zijn bedenken we ons dat: de lengte van de Odensefjord, de brug waar we voor komen te liggen en het feit dat we ook gemakkelijk met de bus naar Odense kunnen redenen genoeg zijn om niet naar Odense te gaan maar koers te zetten naar Bogense. Als we bijgedraaid zijn zien we dat de Ricorrenza van Evert en Remmy net de Vejleford uit komt en na een belletje besluiten zij ook naar Bogense te komen. Ze nodigen ons uit voor het diner en het wordt een erg gezellig avondje.

Als we aan boord van de Ricorrenza zitten te borrelen horen we opeens een kat miauwen en blijkt Imma op een slinkse wijze van boord te zijn gekomen en op zoek te zijn naar ons. De volgende ochtend verhalen we naar een ligplaats waar we niet langszij een kade liggen maar met de boeg naar een steiger liggen maar ook hier moeten we moeite doen haar aan boord te houden. Ze heeft mogelijkheden om van de boot af te komen ontdekt en haar zinnen op de wal gezet. Als we het stadje gaan bekijken halen we de boot een stuk naar achteren zodat de afstand naar het steiger voor Imma zeker te groot is geworden.

Dit werkt prima en zo laten we de boot de volgende dag, als we naar Odense gaan weer met een gerust hart achter. Ondanks dat we hier al eerder waren kunnen we ons maar weinig meer herinneren van het gezellige Odense. We zijn i.v.m. de warmte vroeg op pad gegaan en daardoor zijn we hier halverwege de middag al uitgewandeld.

We wilden hier pizza eten maar als we het wel gezien hebben pakken we de bus terug naar Bogense. Die pizza houden we tegoed. We maken laat in de middag nog los en varen in de avondwarmte naar de Gamborgfjord om daar te ankeren.

Hier aangekomen blijken we niet de enige te zijn die dit plan hadden en we ankeren tussen een aantal ander zeil- en motorboten die hier al liggen. In de loop van de avond wordt het rustiger om ons heen want motorbootmensen zijn niet van het overnachten achter een anker en één voor één gaan ze anker op en verdwijnen naar een haven.

Als we de volgende dag naar Haderslev varen zien we in de Kleine Belt erg veel bruinvissen of tuimelaartjes zoals ze ook wel genoemd worden. In het verleden lagen er in jachthavens formulieren waarop je deze vissen kon rapporteren maar tegenwoordig zijn het er zoveel geworden dat ze daar maar mee gestopt zijn. Maar ze blijven gewoon erg leuk en we zijn blij dat we zoveel ruggetjes en rugvinnen boven water zien komen.

De Haderslevfjord is nog steeds de mooie fjord die we ons van vroeger herinneren en we varen al genietend door naar Haderslev zelf. Hier is wel wat verandert. De oude haven, waar we eens een afmeerpaal afbraken bij het afmeren met onze zeeschouw, is helemaal vernieuwd en erg mooi geworden.

Op aanraden van Evert meren we helemaal achterin de haven af en liggen daar, tussen kleinere motorbootjes, in een gezellig haventje. In het clubhuis vindt Ilse een heel oud gastenboek en het is erg leuk door de begingeschiedenis, van 1935 tot 1948, van de club te bladeren.

Ook hier maken we natuurlijk weer een wandeling en Haderslev blijkt een mooie oude stad te zijn. Na de volgende ochtend nog een rondje door de stad te hebben gemaakt, gooien we los en varen naar de ingang van de Haderslevfjord om daar achter een ankerboei nog even te zwemmen en te overnachten.