Thyborøn – Bergen

Als we losmaken tanken we eerst nog even de tank vol met GTL.

Dit is synthetische diesel waarover heel veel discussie is die vooral gevoed wordt door meningen en niet door feiten. Dat maakt het lastig een goed oordeel te vellen over de eventuele risico’s die aan het gebruik hiervan verbonden zijn. Hier hebben ze alleen GTL dus vertrekken we met een half om half gemengde volle tank. Ik verwacht geen problemen en bijkomend voordeel is dat de motor rustiger zou gaan lopen door het gebruik van deze brandstof. De beloofde windsterkte klopt precies maar we krijgen er wel een paar knopen bonus wind bij en daar hadden we niet zo op gerekend. Met windkracht 5 - 6 en veel hoge golven varen we de 135 mijlen naar Egersund. Vanwege het zeilcomfort hebben we de zeilen behoorlijk gereefd en doen we er wat langer over dan de geplande 20 tot 24u.

Boven Thyborøn zien we enkele AIS bakens op onze route die we, hoe we ook speuren, niet te zien krijgen. Later blijken dit bakens te zijn die de positie van visnetten markeren waarvan we wel de vlaggetjes zijn tegengekomen. Het is een lange tocht maar gelukkig wordt het niet donker en krijgen we onderweg nog wat gezelschap van een paar dolfijnen die rond en onder de boot aan het spelen zijn.

Uiteindelijk komt de Noorse kust in zicht, deze is eerst nog helemaal in wolken en nevel gehuld maar uiteindelijk kijken we op een ruige en hoge rotskust.

Egersund komt dichterbij en we sturen naar een waypoint dat ergens tussen grote en kleinere eilandjes en rotspartijen verscholen ligt. Het is lastig om een goede inschatting te maken van de ingang van de fjord naar Egersund en we vertrouwen maar op onze kaarten. Natuurlijk komen we precies goed uit en zien de groene aanloopton. Even later varen we de haven binnen en vinden daar een prima plaatsje aan de steiger. Egersund is een mooi stadje met veel oude houten huizen. Houtbouw was in Noorwegen vroeger de norm maar dat is erg brandgevoelig en veel historie is dan ook door grote branden verloren gegaan. De oudste huizen in Egersund zijn van na de grote brand aan het einde van de 19e eeuw.

Op een droog moment beklimmen we de Varberg en genieten daar van het uitzicht over de stad.

In de fjord liggen een paar beschutte anker- en afmeermogelijkheden en in één daarvan, Gyarhavn, overnachten we voordat we de volgende dag verder gaan naar Kvitsøy. Wat is het hier mooi!

De wind is inmiddels helemaal gaan liggen en de volgende dag motoren we ruim 40mijl naar de volgende haven. De ingang naar Ystabøhamn op Kvitsøy is nog lastiger dan die naar Egersund.

Als we in de haven liggen en om ons heen kijken lijkt het net of het hele dorp verlaten is en het ziet er erg doods uit. Waar zijn we in terecht gekomen? Als we door het dorpje wandelen komen we uit bij een pad naar de vuurtoren en klimmen we omhoog naar de vuurtoren. Vanaf deze plek hebben we een prachtig uitzicht over de eilandengroep en beginnen we een wandelpad te volgen dat ons door schapenweiden heen naar de kust leidt. Van een pad is eigenlijk geen sprake en het is meer een speurtocht naar het volgende bordje dat ons verder leidt op onze wandeling. Zo krijgt ons verblijf hier in één keer een heel andere, prettige, wending.

Van hieruit willen we in een paar etappes verder naar Bergen want daar is de Hal van de Bergkoning. Als we de volgende ochtend op weg gaan constateert Ilse dat we, als we gewoon doorvaren, ’s avonds in Bergen zijn. De ETA zou dan tussen 11 en 12u ‘s nachts worden. Het wordt voor die tijd toch niet donker en omdat er voor de volgende dag veel regen voorspelt wordt besluiten we hiervoor te gaan. In dit gebied komen we overal viskwekerijen tegen.

Na een korte tankstop in Haugesund komen we, na een prachtige tocht door brede en smalle fjorden en vertakkingen, een paar minuten voor middernacht in Bergen aan.

We liggen hier echt midden in de stad en in het bruisende nachtleven dat hier tot ruim na 2u doorgaat. In de kuip genieten we, onder genot van een biertje en wijntje, nog even na van de tocht en de activiteiten op de kade.