Haugesund - Lysefjord

We hebben de wekker voor ons doen vroeg gezet want we willen een beetje op tijd op Utsira aankomen maar als we de gordijntjes open doen zien we dat het best wel mistig is. Gelukkig niet al te dicht en we besluiten toch te vertrekken. Als we de Haugesund verlaten en de zee op gaan trekt het nog even wat dichter maar gelukkig breekt al snel de zon door en varen we over een rustige zee naar de noordelijke haven van Utsira. Utsira is niet ver weg en al snel zien we het eiland snel groter worden. Aan deze kant van het eiland staan Freya en Frigg, twee windmolens die het hele eiland van stroom kunnen voorzien.

Utsira heeft ongeveer 200 inwoners en heeft aan de noord- en aan de zuidkant een haven waarvan er één altijd beschut ligt. Ertussen ligt de ‘hoofdweg’ van het eiland die nog geen 2Km lang is. Om alvast een indruk van het eiland te krijgen wandelen even op en neer naar de Zuidhaven. De volgende dag verkennen we het eiland verder. Ook hier is een mooie wandelroute uitgezet.

We wandelen naar de vuurtoren waar vroeger ook het meteorologisch waarnemingsstation gevestigd was. Hier kwam vroeger ons weerbericht vandaan. De restanten van de instrumenten zijn hier grotendeels achtergebleven en te bekijken.

In de oude vuurtoren is een kunstwerk met beddengoed gecreëerd. Kunst is hier trouwens meer aanwezig want een muurschilder heeft hier overal wat werk achtergelaten. Leuk om te ontdekken en te zien.

’s Avonds eten we als enige gasten in het eilandrestaurant. De keuze is beperkt tot 2 hoofdgerechten en één nagerecht. Er was vissoep als voorgerecht gepland maar die was verkookt omdat de kok ’s middag in slaap was gevallen. We hebben uiteindelijk heerlijke in Parmaham gerolde en gebakken kabeljauw gegeten.

Er is weer harde wind op komst en we willen de volgende dag vroeg vertrekken maar als om 6u de wekker afgaat en de gordijnen opengaan blijkt de wereld wel heel erg klein geworden te zijn en besluiten we voorlopig niet uit te varen. Uiteindelijk kunnen we pas om 1u ’s middags weg en vertrekken we naar Skudeneshavn. Dit is een wat groter plaatsje met een historisch centrum. Het is gezellig druk in de haven en we vinden met wat moeite nog net een vrij plekje aan een laag steiger.

Imma wordt steeds vrijer op de boot en dat beperkt de mogelijkheden voor een ligplaats een beetje. Als ze even de kans krijgt springt ze zelfs van de boot. Hier liggen we vlakbij het sanitair met wasmachines en dat komt goed uit want we raken een beetje uit de schone kleren. De wasmachines en droger werken niet erg mee en het kost heel wat kunst en vliegwerk om alles weer schoon en droog in de kast te krijgen. We maken nog een leuke wandeling door het oude centrum en doen wat inkopen voordat we de volgende dag naar Jørpeland vertrekken.

Voor het eerst sinds onze aankomst in Noorwegen zeilen we een hele tocht.

Veel is hier niet te zien maar het is de ideale uitvalsbasis voor onze tocht naar de Preikestolen. We reserveren online tickets voor de bus die ons naar het basiskamp brengt. 35 Jaar geleden stapten we onderaan de berg uit bij een bushalte, gewoon een paal met bordje “Bus” erop en zonder hokje. Hoe anders is het nu……..

Ook de drukte is enorm toegenomen. Toen zag je tijdens de hele tocht naar boven en weer terug misschien 50 mensen en nu is er een constante stroom mensen die naar boven gaan en heb je die 50 mensen van vroeger al gezien voordat je met je ogen kan knipperen. De klim is er niet minder om geworden en is nog steeds behoorlijk zwaar en voert ons over steile paden, grote keien en stenen, zompige velden met houten loopbruggen en rotsplateaus naar de top.

Onderweg krijg je mooie uitzichten en doorkijkjes te zien maar eenmaal op de Preikestolen zelf krijg je de hoofdprijs, wat is het daar geweldig mooi!

Het blijft wel 600m hoog en met een beetje lef kun je over de rand loodrecht naar beneden kijken. Ilse geniet daarvan en ik, ik verzamel al mijn moed en werp uiteindelijk ook een blik in de afgrond.

Op het plateau is net als vroeger nog steeds geen Coca-cola-automaat. Dat vermoeden hadden we al en gelukkig hebben we nu onze eigen cola meegenomen. Gisteren lag in de haven nog een boot met een ZeilNoord-vaantje die we nu onderaan de Preikestolen in de Lysefjord zien varen en maken daar wat foto’s van. Later mailen we de foto’s naar de schipper van deze boot.

De terugweg naar het basiskamp is gelukkig minder zwaar en we komen ruim op tijd, voor de bus terug, weer beneden aan. We kunnen zelfs een bus eerder nemen en zijn daardoor mooi op tijd weer in de haven terug. In de haven probeert Arjen zijn wetsuit uit en komt tot de conclusie dat dat een hoop koude scheelt maar dat je er niet mee onder de boot kunt komen. Er moet dus nog een loodgordel komen.

Na het avondeten maken we los om tussen 2 eilandjes voor de haven, voor de nacht, te ankeren.

De volgende ochtend vertrekken we op tijd om nu zelf onder de Preikestolen te gaan kijken. Het plan is om 2 of 3 dagen de Lysefjord in te gaan en deze tot Lysebotn, helemaal aan het begin (of is het het einde) te gaan bekijken. Onderaan de Preikestolen stapt Arjen in het bijbootje om de Vela onder deze berg te kunnen fotograferen.

Bij de voormalige waterkrachtcentrale van Flørli overnachten we en gaan de volgende ochtend, zonder ons aan de 4444 traptreden-challenge te wagen verder de fjord in. Deze houten trap ligt naast het spoorlijntje dat vroeger gebruikt werd voor bevoorrading van de centrale en de enkele huizen die hier staan.

We komen nog een mooie waterval tegen en herhalen hier de bijbootsessie van gisteren om nog wat foto’s van Vela te maken.

De laatste paar mijl steekt ineens de wind op en krijgen we nog even wind tot ruim 28 knopen (8 Beaufort) tegen. Lysebotn heeft het niet echt en na een wandelingetje en een ijsje te hebben gegeten maken we weer los en gaan we op de terugweg naar de uitgang van de fjord.

Helemaal genoeg hebben we er nog niet van en we ankeren nog voor een nachtje in Vikavågen. Hier houdt de zomer tijdelijk op en begint het te regenen. Morgenochtend staat Stavanger op het lijstje. Hopelijk is het dan weer droog en kunnen we zeilen.