6-7-2021 Greifswald – Ueckermünde

De grote uittocht van Greifswald begint vroeg. Wij zijn net iets vroeger want we willen nog even diesel tanken. Als je met een zeilboot nog ergens wilt komen is motoren een must. De wind werkt namelijk niet altijd mee. Na het tanken varen we het slootje af naar Wieck waar de brug om 10.00u draait. We zijn precies op tijd daar en na de brug is het nog maar een klein stukje naar het open water. We worden echter nog wel opgehouden door een schoolklasje optimisten die voor ons de haven uitzeilen.

We hebben de tijd en komen er vandaag toch wel. Eenmaal op open water hebben we een voordewindse koers naar Peenemünde, het waait stevig en alleen op de genua halen we bijna de rompsnelheid van de Vela. Meer zeil is dus niet nodig en dit zeilt erg comfortabel.

In Peenemünde kun je kiezen uit 3 havens(tjes) en wij blijken in de, voor ons beste haven terecht te komen. In het grote havenbekken zijn bij de drijvende Hafenbar een paar ligplaatsen voor gastliggers en daar maken we vast. In deze hoek van de haven is een soort hedendaags, alternatief, amateuristisch toeristisch gebeuren ontstaan. Het heeft het allemaal net niet, men wil wel maar het is niet gelukt er een professioneel ontspanningsgebied van te maken. Een beetje een zooitje dus maar wel erg leuk. Van hieruit bezoeken we de volgende dag het Historisch Technisch Museum. In eerste instantie, zo rond 1930 werd hier onderzoek gedaan naar rakettechnologie dit veranderde al snel naar onderzoek naar raketten voor militair gebruik en monde uiteindelijk uit in de ontwikkeling van de beruchte Duitse V(Vergeltungswaffe)2 raketten die aan het einde van de WWII nog dood en verderf zaaiden.

Er is in de hele omgeving nog veel blijven bestaan en we stappen op de fiets om in de prachtige omgeving de restanten van deze tijd te bezoeken.

Eigenlijk is er heel veel vervallen maar het geeft een goed beeld over de activiteiten die hier toentertijd plaatsvonden. Een bezoek meer dan waard dus. Als we laat in de middag terugkomen in de haven is de wind gedraaid. De volgende dag staat Ueckermünde op de planning maar daar zitten 2 bruggen met beperkte draaitijden tussen. Daarom besluiten we vanavond  verder te varen en alvast de brug van Wolgast te passeren. 

Daarna ligt een haven waar we kunnen overnachten maar net buiten Wolgast vinden we een geschikt ankerplekje en gooien daar dan ook het anker uit om de nacht door te brengen. Maar eerst nog even lekker buiten, in de kuip, van de invallende nacht genieten. De volgende ochtend ontbijten we lekker buiten in de kuip en genieten daarbij van een grote zeearend die in de buurt van de boot, al speurend naar een lekker maaltje vis, langzaam rondjes vliegt. Helaas is er weer weinig wind en op de motor varen we rustig verder naar Ueckermünde. Na de restanten van de hefbrug van Karnin komen we op groter open water. Deze hefbrug, die in 1933 is gebouwd, is een kopie van de oude hefbruggen van Rotterdam. In 1945 werden grote delen van de brug opgeblazen door de Wehrmacht.

Inmiddels is er een onweersfront overgetrokken en is de wind behoorlijk toegenomen. In de verte zien we gitzwarte luchten en bliksem en horen we het donderen. Wij hebben er verder gelukkig geen last van. Het laatste stukje van 8 mijl zeilen we lekker naar Ueckermünde waar we in het centrum van de stad de boot vastmaken. Voor de zeilers onder ons is nog te melden dat in tegenstelling tot alle regels er op de rechterzijde van de haveningang van Ueckermünde een rode paal staat. Als je een groene verwacht levert dat wel even verwarring op. De nacht is warm en we zijn best moe en besluiten daarom een dagje te blijven.

Het bijkomende voordeel is dat we nog even groot inkopen kunnen doen voordat we de Poolse grens oversteken. In Polen zijn natuurlijk ook winkels maar sommige Duitse producten willen we graag aan boord hebben. Na het boodschappen doen wandelen we nog even door het stadje en belanden op een terrasje op de oude markt.