20-6-2021 Lauwersoog – Strande

De zon is nog niet op als de wekker afgaat en we eruit gaan om met het laatste stukje van de ebstroom mee, door het Westgat, naar buiten te gaan om vervolgens met de vloed mee richting Norderney te varen.

In 1 tij moet dat makkelijk kunnen maar Norderney gaat het vandaag niet worden. De lekkere noordoostelijke wind valt al snel weg en na een paar uur zeilen moet de motor erbij om toch nog ergens te kunnen komen. Ter hoogte van Norderney is het nog vroeg in de middag en overleggen we wat we gaan doen, Norderney of toch maar in 1 ruk door naar Helgoland. Je raad het al, ’s-avonds om 10 uur maken we vast in de haven van Helgoland. Al met al de beste optie want Norderney heeft het niet echt en zo hebben we zonder een dag te verliezen nog een extra dagje op Helgoland. In Duitse wateren blijkt dat Arjens telefoon er geen zin in heeft om internet te verzorgen. Wat een ellende en waarom… Joost mag het weten. Gelukkig hebben we nog een oude smartphone op de boot en die doet nu weer goede diensten. Als ik er zin in heb ga ik wel eens verder puzzelen. We zijn wel gaar na zo’n lange en warme dag op zee en veel doen we die avond niet meer. De volgende dag ontbijten we lekker met verse broodjes van de Inselbäckerei. Veel beter kan de dag op Helgoland niet beginnen. Daarna wandelen we eens rustig het eiland rond  en maken toch weer teveel foto’s bij de broedende jan van genten, zeekoeten en andere vogels die tegen de steile rotsen aan nestelen.

In juni is de spectaculaire Trottellummensprung (zeekoeten). De jonge vogels die, zo groot als een merel, dan nog niet kunnen vliegen laten zich, aangemoedigd door hun ouders, van de steile rotsen naar beneden vallen. De kliffen van Helgoland zijn tot 60 meter hoog en de vogels komen zonder letsel op de harde grond of in zee terecht. Daar zoeken de ouders ze weer op en voeden de jonkies verder op. We waren nog nooit zo vroeg in het jaar op het eiland en dat willen we dan wel eens zien gebeuren. Na het avondeten lopen we dus weer naar boven en wachten daar de zonsondergang af want daarna moet het gaan gebeuren, de avond ervoor waren er 150 gesprongen en we hebben dus goede hoop. Het is erg druk met vogelaars en andere geïnteresseerden, daar bovenop de kliffen. De sfeer is prima, het is (nog) niet koud en iedereen is enthousiast en gespannen over wat er moet gaan gebeuren. Soms loopt er een jong naar de rand en staat daar dan al piepend te twijfelen. Dan is er altijd wel weer een jan van gent die wel even een lekker hapje denkt te kunnen scoren en vervolgens gebeurt er dus niets. Uiteindelijk zien we zeker 1 en misschien 2 jonkies springen maar in het half donker kan het ook goed iets anders zijn. Gezellig is het wel, de sfeer is goed en we kunnen in ieder geval zeggen dat we erbij zijn geweest. We hadden het ook niet willen missen!

Volgens de Vaarwijzer voor Scandinavië en de Oostzee van René Vleut moet je 3 uur voor -laag water Helgoland- vertrekken als je via de Eider naar het NOK (Nord Ostseekanal) wilt. Het vertrek staat de volgende dag op 8.30u gepland, deze keer gelukkig niet zo heidens vroeg opstaan dus. De wind is zuidoost 4Bf, er is een strak blauwe lucht en het is warm onderweg. Tot aan de aanloopton van de Eider zeilen we een prima koers en we schieten behoorlijk op.  Vanaf die aanloopton wordt de koers zuidoost en is het uit met de pret. We moeten op de motor verder. De sluis van het Eidersperrwerk draait gelijk en we gaan daarna vlot door naar Friedrichstadt waar we zo ongeveer aan het einde van de vloedstroom aankomen. Na de toch wel vermoeiende dag van gisteren blijven we hier een dagje liggen.

Friedrichstadt wordt ook wel Höllanderstadt genoemd omdat 400 jaar geleden vooral protestante en gereformeerde Hollanders hier vanwege de godsdienstvrijheid  naartoe vertrokken waren. De Hollandse invloeden zien we hier terug in trapgevels en straatnamen als de Kaneelstrasse. Sommigen beweren ook dat het een evenbeeld van Elburg is maar wij denken dat ze het dan over een ander Friedrichstadt of Elburg moeten hebben. Na een heerlijke wandeling en een romantisch avondtochtje met ons bijbootje door de grachten van het stadje sluiten we ons verblijf hier af. De volgende dag wordt voorlopig de laatste dag die door het getij bepaalt wordt. Het laatste stukje van de getijde Eider varen we met de stroom mee en komen voor de kentering aan bij de sluis van Nordveld. Hierna is het gedaan met het tij en verandert de Eider in een traag stromende rivier met weilanden die tot aan het water doorlopen en hoge wilgen en populieren op de oever.

Eenmaal door de sluis van het Gieselaukanal zitten en we op het Nord Ostseekanal en varen we door naar Rendsburg. In de tijd dat wij in Duitsland woonden en we regelmatig door het NOK kwamen keken we altijd uit naar het halve huis bij Rendsburg. Waarom het er zo stond? We weten het nog steeds niet maar het hele gezin keek er altijd naar uit en vooral, wie was dan de eerste die het zag. Gelukkig verandert niet alles in 15 jaar en ja hoor het staat er nog steeds.

Inmiddels weten we dat Jan en Marga met de Swing ook op weg zijn naar Rendsburg en ’s avonds kletsen we lekker bij. Van Rendsburg naar Kiel-Holtenau is maar een goede 35Km en de volgende ochtend zijn we dan ook zo bij de sluis die voor ons open staat en deze keer niet voor grote vertraging zorgt.

Eenmaal in de Kielerförde hijsen we snel de zeilen en op naar Strande, onze vaste start- en eindhaven voor onze vroegere tochten op de Oostzee. Morgen verder, waarschijnlijk naar Heiligenhafen.