24-6-2021 Strande - Wismar

Er zijn verwaaidagen en er zijn verregendagen  en vandaag is dus een verregendag. We zouden naar Heiligenhafen varen maar blijven lekker in Strande liggen. Het miezert al zowat de hele dag en we hebben echt geen zin helemaal nat en als verzopen katjes in Heiligenhafen aan te komen.  We lopen een paar keer naar het havengebouw om een was te draaien in de gratis beschikbare wasmachines en een keer om boodschappen te doen in het minisupermarktje een straatje verderop. Dat laatste is wel bijzonder hoor, niet het boodschappen doen maar wel het feit dat in het krappe winkeltje met erg smalle gangpaden een heuse covid testlocatie is ingericht. Gewoon een schraag tegen de vrieskisten aan met een minilab erop en een medewerker, gehuld in lichtblauw schort-wegwerphandschoentjes en een mondkapje voor, die daar testen afneemt. We zijn te verrast om foto’s te maken en als je het niet gelooft neem ik het je ook niet kwalijk.

De volgende ochtend is de regen weggetrokken en volgens Windfinder krijgen we een afnemende wind NW 4/5bf. Dat klopt en we zeilen met een stevig windje de Kielerförde uit. In de ochtend is het nog wel fris maar gaandeweg de dag wordt het steeds beter en kunnen de zeilpakken uit. De bonus van die dag is dat er op Todendorf wordt geschoten en dat we daardoor niet de kortste weg kunnen nemen want die gaat dwars door de onveilige zone. Dat betekent extra mijlen op een schitterende vaardag. Op iedere kaart en in iedere haven staat deze onveilige zone getekend en toch hoor je op marifoonkanaal 16 de Sicherheitsboot en het walstation van het schietterrein constant schepen oproepen die de onveilige zone binnenvaren. De marifoon uitluisteren doet geen hond want er antwoord niemand zodat iedere keer die Sicherheitsboot er op af moet om ze weg te jagen. Dit gaat continue, de hele dag door en ik begrijp echt niet hoe dit kan. Denken al die andere boten dat ze een soort van Remi zijn en dat de wereld alleen van hen is ofzo? Doen ze niet aan een route voorbereiding? Dit is toch echt niet te missen!

Inmiddels begint Imma aardig te wennen aan de boot en de bijbehorende geluiden en bewegingen  en blijft ze lekker op de bank liggen slapen.

In Heiligenhafen wandelen we nog even door het dorp en doen boodschappen voor de geplande BBQ.

Volgens dezelfde Windfinder die het gisteren zo goed gedaan had zou het de volgende dag nog maar nauwelijks waaien. Om in Wismar te komen maken we ons op voor een dagje motoren maar gelukkig zit Windfinder er dit keer naast en hebben we een heerlijke halve wind waarmee we de hele tocht kunnen zeilen. Het stadje ziet er mooi uit maar de havens hebben het echt niet. Wat een aftandse zooi, weggestopt in een hoekje van de industriehavens. Het enige vermaak in de haven is de bemanning van een ander zeiljacht, die direct na hun aankomst, het steiger gaat schrobben. In de ruim 40jaar dat ik nu vaar heb ik dat nog nooit meegemaakt! Gevalletje smetvrees of zo?

Wismar is een plaats waar je goed een dagje kunt rondwandelen. Het is een oude Hansestad en na de Wende is men begonnen met restaureren van de oude binnenstad en dat heeft Wismar tot een bezienswaardigheid gemaakt waar we met veel plezier rondlopen.

's Avonds eten we pizza op de markt en dan staat voor morgen het klokje van gehoorzaamheid weer op een (te) vroege tijd. We willen uiterlijk 8.00u losmaken met bestemming Rostock.